Dişi Kurdun Rüyaları - Cengiz Aytmatov I KitapYorum(7)

Şu günlerde Cengiz Aytmatov okuyorum. Toprak Ana, Cemile, Sultanmurat, Elveda Gülsarı ve son olarak Dişi Kurdun Rüyaları. İlk dört kitap savaşın getirdiği acıları, yokluğu, sefaleti, yaşam mücadelesini ve bütün bu meşakkatli hayatın ortasında aşk hikayelerini anlatıyor. Dişi Kurdun Rüyaları ise daha farklı, modern insanın kendinden olanlara, hayvanlara ve doğaya verdiği zararları ustaca bir dille eleştiriye tabi tutuyor. Daha iyi bir yaşam parolası ile daha kötü bir dünyaya sebebiyet veren insanlar, tüketme hırsı ile tükenen hayatlar, yok oluşlar. Bu bakımdan diğerlerine nazaran daha çok sevdiğimi söyleyebilirim.

Kitapta, hayatta kalma mücadelesi veren, yaşadığı yerler insanlarca talan edilen, yavruları insanlarca öldürülen bir kurt ailesinin yaşadıkları anlatılıyor: Dişi kurt Akbar ile erkek kurt Taşçaynar. Yuva olarak seçtikleri her yer insanlarca yok edilir. Yavrularının cansız bedenlerini arkada bırakarak başka diyarlara giderler. Ama modern hayatta onlara yer yoktur. Onlar gibi diğer hayvanlara da. Aytmatov, insanların kendi istek ve ihtiyaçları için kainatın dengesini bozduklarını gözler önüne serer. 

Farklı hikayeler arasında dişi kurdun yaşadıklarıdır ortak olan: insanlar değişir, olaylar değişir, hepsinde de kötü iyiye galip gelir.

Kitaptan alıntılar

Korunmaya alınmış, sit alanı ilân edilmiş olsun olmasın, tereddütsüz yakacaklardı o bölgeyi. İnsanoğlu, çıkarı uğruna yerküreyi bir limon gibi sıkabilirdi.

İnsan için en güç olan, her gün insan olarak kalmasıdır.

İnsan hayatı her an, büyük devletlerin savaşı başlatmaları veya bundan sakınmaları şıklarına sıkı sıkıya bağımlıdır.

Uzay boşluğunda dönüp duran dünyamız da kanlı dramların gösterildiği sahneden başka bir şey değildir.

Ey kurtların ilahesi Börü-Ana! Bana iyi bak. Karşında ben varım, ben Akbar.Bu soğuk dağlarda karşına dikilen benim.Yapayalnız, talihsiz Akbar...